مزایا و معایب صادرات

مزایا و معایب صادرات :

  • برای شرکتهایی که اولین بار است اقدام به بازاریابی بین المللی می کنند، روش صادرات به علت ریسک سیاسی پایین ، مناسب تر است.
  • روش صادرات، زمانیکه ظرفیت بازار کشور میزبان، به درستی تعیین نشده است، یک استراتژی موثر ورود به بازار می باشد.
  • از طریق صادرات، شرکت هم می تواند به وسیله واسطه های مستقل محصولات خود را در کشور میزبان به فروش برساند و هم می تواند جهت اعمال کنترل بیشتر بر فعالیت های بازاریابی، از طریق کانالهای توزیع خود به فروش محصولات اقدام نماید.
  • صادرات به شرکت امکان می دهد که در صورت مساعد بودن شرایط بازار، سطح فعالیت های خود را از طریق اقدام به تولید در کشور مورد نظر افزایش دهد.
  • روش صادرات به شرکت اجازه می دهد هنگامی که شرایط سیاسی یا اقتصادی کشور میزبان نامساعد می شود روابط تجاری خود را بدون متحمل شدن هزینه قابل توجهی قطع نماید.

ریسک های صادرات :

  • نوسانات نرخ ارز و مداخلات دولتی می تواند تاثیر مخربی بر درآمد یک صادر کننده داشته باشد. اگر صادرکننده ای بهای کالای خود را به ارز کشور خریدار دریافت کند و بعد از دریافت پول، ارزش آن ارز کاهش یابد، صادرکننده از این بابت متضرر خواهد شد.
  • یک شرکت ممکن است از مداخلات دولتی ضرر ببیند. وضع تعرفه های گمرکی بالا می تواند قیمت محصول را افزایش دهد و توان رقابتی شرکت را کم نماید.

 

انواع کالاهای صادراتی : کالای صادراتی طبق مقررات صادرات و واردات سال ۱۳۸۱ قابل تقسیم به سه گروه ذیل می باشد، که باید در هنگام صادرات کالا به آن توجه گردد .

الف)کالای مجاز : کالایی است که صدور آن با رعایت ضوابط نیاز به کسب مجوز ندارد و منظور از ضوابط واردی است که رعایت آن برای صادرات پاره ای از کالاها قانونا ضروری است مثل گواهی استاندارد.

ب) کالای مشروط : کالایی است که صدور آن با کسب مجوز امکان پذیر است و در قسمت مندرجات ذیل یادداشت هر فصل در جدول آئین نامه اجرایی مقررات و صادرات و واردات نوشته شده است ، که مشروط شدن کالاهایی برای صدور ممکن است بنا به یکی از دلایل ذیل باشد.

کنترل میزان تولید   –    تامین نیاز داخلی   –     جلوگیری از صدور کالا

بنابراین با مراجعه صادرکننده و معرفی کالای موضوع صادرات وزارتخانه ذیربط با رعایت ضوابط تعیین شده ممکن است مجوز صدور صادر یا از صدور کالا جلوگیری نماید.

ج) کالای ممنوع الصدور : به کالایی اطلاق می گردد که صدور آن به موجب شرح مقدس اسلام به اعتبار خرید و فروش یا مصرف و یا به موجب قانون ممنوع است که دولت می تواند بنا به مقتضیات و شرایط خاص زمانی با رعایت قوانین منوط صدور بعضی از کالاها را ممنوع نماید.

 

 

دیدگاه خود را بیان کنید

You must be logged in to post a comment.*