مفاهیم و اصطلاحات گمرکی

  • اظهار کالا : بیانیه ای کتبی یا شفاهی است که براساس این قانون اظهارکننده، رویه گمرکی مورد نظر خود را درباره کالا مشخص می کند و اطلاعات مورد نیاز برای اجرای مقررات گمرکی را ارائه می دهد.
  • اظهار کننده : صاحب کالا یا نماینده قانونی می باشد که کالا را برابر مقررات این قانون به گمرک اظهار می کند . در اظهار الکترونیکی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی به استناد گواهی رقومی تایید شده از مراکز مجاز صدور گواهی مذکور به عنوان صاحب کالا یا نماینده قانونی اظهار کننده شناخته می شود.
  • اظهارنامه اجمالی : سندی است که به موجب آن شرکت حمل و نقل، فهرست کلی محصولاتی که باید تخلیه و یا بارگیری شود را هنگام ورود یا خروج وسیله نقلیه از کشور اعلام می نماید.
  • اماکن گمرکی : انبارها، باراندازها، اسکله ها، فرودگاه ها، ایستگاه های راه آهن، محوطه ها و هرمحل یا مکانی است که تحت نظارت گمرک است و برای انباشتن و نگهداری کالاها به منظور انجام تشریفات گمرکی استفاده می شود. این اماکن می تواند انبارهای گمرکی، انبارهای اختصاصی و سردخانه های عمومی باشد.
  • ترخیص : خروج کالا از اماکن گمرکی پس از انجام تشریفات گمرکی مربوط است.
  • ترخیصیه : سندی است که به موجب آن شرکت حمل و نقل پس از احراز هویت، بلامانع بودن انجام تشریفات گمرکی توسط گیرنده کالا را به گمرک اعلام می نماید.
  • تشریفات گمرکی : کلیه عملیاتی است که در اجرای مقررات گمرکی انجام می شود.
  • تضمین : وجه نقد، ضمانتنامه بانکی و بیمه نامه معتبری است که برای اجرای الزامات مندرج در مقررات گمرکی نزد گمرک سپرده می شود.
  • تعهد : قبول الزام کتبی یا الکترونیکی که شخص را در برابر گمرک برای انجام یا عدم انجام عملی ملزم می کند.
  • حقوق ورودی : حقوق گمرکی معادل چهار درصد ارزش گمرکی کالا به اضافه سود بازرگانی که توسط هیئت وزیران تعیین می گردد به علاوه وجوهی که به موجب قانون، گمرک مسئول وصول آن است و به واردات قطعی کالا تعلق می گیرد ولی شامل هزینه های انجام خدمات نمی شود.
  • حمل یکسره : ورود کالا به اماکن گمرکی و خروج کالا از اماکن مذکور بدون تخلیه و تحویل در این اماکن با رعایت مقررات این قانون است.
  • روز اظهار : زمانی که اظهارنامه امضا شده به ضمیمه اسنادمربوطه توسط اظهار کننده به صورت دستی یا رایانه ای به گمرک ارائه می شودو شماره دفتر ثبت اظهارنامه به آن اختصاص می یابد.
  • سازمان جهانی گمرک : سازمان بین المللی بین الدولی که براساس کنواسیون مورخ ۲۴/۹/۱۳۲۹ هجری شمسی مطابق با ۱۵ دسامبر ۱۹۵۰ میلادی ایجاد گردیده است و کشور ایران در اسفندماه سال ۱۳۳۷ هجری شمسی به آن پیوسته است.
  • شرکت حمل و نقل بین المللی : شخص حقوقی که به موجب مقررات قانونی، مجاز به انجام عملیات حمل و نقل بین المللی است.
  • صاحب کالای تجاری : شخصی است که نسخ اصلی اسناد خرید و حمل بنام او صادر شده و ترخیصیه نیز بنام او باشد یا اسناد مزبور بنام وی ظهرنویسی و صحت امضا واگذارنده از طرف مقام صلاحیت دار گواهی شده باشد.
  • قلمرو گمرکی : آن قسمت از قلمرو کشور است که در آن قانون امور گمرکی اعمال می شود.
  • کالای تجاری : کالایی که به تشخیص گمرک ایران برای فروش صادر یا وارد می گردد اعم از این که به همان شکل یا پس از انجام عملیات اعم از تولیدی، تفکیک و بسته بندی به فروش برسد.
  • کالای داخلی : کالایی که در قلمرو گمرکی کشور تولید شده یا کالای خارجی است که ورود قطعی شده است.
  • کالای گمرک نشده : کالایی که تحت نظارت و کنترل گمرک است ولی تشریفات گمرکی آن به طور کامل انجام نشده است.
  • کالای مجاز : کالایی که صدور یا ورود آن با رعایت ضوابط نیاز به کسب مجوز ندارد.
  • کالای مجاز مشروط : کالایی که صدور یا ورود آن نیاز به کسب موافقت قبلی یک یا چند سازمان دولتی دارد.
  • کالای ممنوع : کالایی که صدور یا ورود آن بنا به مصالح ملی یا شرع مقدس اسلام به موجب قانون ممنوع است.
  • کنترل های گمرکی : اقداماتی که توسط گمرک به منظور حصول اطمینان از رعایت مقررات گمرکی انجام می شود.
  • مرجع تحویل گیرنده : شخص حقوقی که به موجب قانون یا قراردادهای متکی به قانون مسئولیت تحویل و نگهداری کالاهای مربوط به عموم اشخاص را که تشریفات گمرکی آن انجام نشده است در اماکن گمرکی برعهده دارد. این اصطلاح شامل سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی نیست.

دیدگاه خود را بیان کنید

You must be logged in to post a comment.*