ایران دارای پتانسیل های تولیدی عظیمی در بخش مواد غذایی است. این ظرفیت و پتانسیل بزرگ چانچه مورد حمایت مسئولان و دولت قرار گیرد می توان به رشد وسیع آن امید داشت. با توجه به آمار واردات و صادرات صنایع غذایی در ایران و مقایسه آن با سایر کشورهای جهان از سویی و ظرفیت های مساعد ایران برای تولیدات محصولات کشاورزی به این مهم می رسیم که کشور ما دارای بسترهای مناسب توسعه تجارت بین المللی صنایع غذایی است. این در حالی است که ایران سهم بسیار ناچیزی از تجارت بین المللی صنایع غذایی را داراست.
بسیاری از کالاهای خوراکی و کشاورزی ما در حال حاضر به صورت فله ای به کشورهای عضو تجارت جهانی صادر می شود و پس از بسته بندی با برند آن کشور ثبت و صادر می شود. برای مثال زعفران ایرانی به صورت فله ای به اسپانیا صادر و در آنجا با نام و نشان کشور اسپانیا بسته بندی و به کشورهای دیگر صادر می شود. ناتوانی ما در عرصه بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی و صادرات است است و باید هرچه سریع تر مرتفع شود تا بتوانیم از ظرفیت ها استفاده کنیم.

نامناسب بودن جایگاه ایران در صنعت بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی

متاسفانه صنایع تبدیلی در کشور آنچنان که باید و شاید رشد قابل توجهی نداشته اند. به همین دلیل سالانه حجم بسیار زیادی از محصولات کشاورزی و باغبانی در فرایند برداشت تا توزیع و فرآوری هدر می رود.

یکی از مهمترین آثار جبران ناپذیر این اتفاق، از دست رفتن آب، آن هم در چنین شرایط خشکسالی ایران می باشد. صادرات محصولات کشاورزی و ورود به عرصه بازارهای بین المللی باید با هدف جلب مشتری و در قالب بسته بندی های صادراتی مناسب با بازارهای جهانی صورت بگیرد. علاوه بر این مقدار زیادی از این محصولات به صورت فله ای، بدون فرآوری و بسته بندی به دیگر مناطق ایران و کشورهای دنیا به ویژه کشورهای آسیای میانه صادر می شود. ارزش صنعت بسته بندی در ایران در مقایسه با کشورهای دیگر، از وضعیت چندان مطلوبی برخوردار نیست.

نقش بسته بندی در بازار بین الملل

صادرات محصولات کشاورزی و ورود به عرصه بازارهای بین المللی باید با هدف جلب مشتری و در قالب بسته بندی های مناسب با بازارهای جهانی صورت بگیرد. جلوگیری از صادرات فله ای محصولات می تواند به تولید و صادرات کشور کمکی بزرگ نماید. خلاء بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی تاکنون توانسته بازار جهانی را به دست سایر کشورهایی که از کنار محصولات ایرانی سود می برند بسپارد.
برخی از محصولات با کیفیت و منحصر به فرد کشورمان به دلیل ضعف در نوع بسته بندی صادراتی و عدم انطباق با استانداردهای صادرات محصولات کشاورزی در دنیا جایگاهی ندارند.

صنعت بسته بندی می تواند به عنوان توانمندساز بخش های اقتصادی عمل کند. عدم تقویت این صنعت می تواند آسیب های جدی به سایر بخش های اقتصادی وارد سازد. این ضعف در نهایت باعث ضعف شرکتهای ایرانی در بازارهای صادراتی و بازارهای داخلی شده و مزیت رقابتی چندانی نخواهند داشت. بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی با رعایت استانداردهای صادرات محصولات کشاورزی باعث ارزش افزوده چشمگیری برای اقتصاد کشور خواهد بود.

کالای صادراتی، اعتبار ملی

کالای صادر شده از ایران به سایر کشورها مانند سفیران اقتصادی هستند که می توانند موجب کسب اعتبار و جایگاه کشور در خارج از مرزها شوند. صادرات محصولات کشاورزی و دیگر مواد غذایی باید توسط کسانی که اهلیت دارند و با نظارت تشکل های بخش خصوصی از جمله اتحادیه صادر کنندگان و واردکنندگان محصولات کشاورزی صورت پذیرد تا منافع ملی فدای در خواست ها و مطالبات فردی نشود.
متاسفانه افرادی غیر حرفه ای و سودجو هستند که منافع کوتاه مدت خود را مدنظر قرار می دهند و بدون توجه به کیفیت و بسته بندی مناسب اقدام به صادرات نموده و با تخریب جایگاه محصولات ایرانی، عرصه را بر دیگر صادر کنندگان محصولات باکیفیت تنگ می کنند. یکی از نمونه های حضور افراد غیرحرفه ای در صادرات محصولات کشاورزی، برداشت و کیوی پیش از زمان مناسب و رسیدن به سطح کیفی مطلوب در سال های گذشته است که صدمات جبران ناپذیری را به بازارهای صادراتی این محصول وارد کرده است.